Μεγαλώνοντας με το Ψωμί
ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΨΩΜΙ
Το ψωμί είναι μία από τις πρώτες στερεές τροφές που αφήνουμε να αρπάξει ένα μωρό. Το πιάνει, το φέρνει στο στόμα του, το γεύεται και βέβαια ‘’φτιάχνει’’ τα δόντια του.
Από την πιο μικρή ηλικία, μία διαδικασία εκμάθησης αλλά και ολοκλήρωσης, λαμβάνει χώρα μέσω του ψωμιού… χωρίς, συνηθέστατα, να της δίνουμε την παραμικρή προσοχή.
Θρεπτικό, το ψωμί αποτελεί μέσο ενσωμάτωσης στην ομάδα και στην κοινωνία. Εμφανίζεται σαν φορέας αξιών που συχνά αποδεικνύονται καθοριστικές στη ζωή των ανθρώπων. Το ψωμί μας εισάγει στο μοίρασμα. Καθησυχάζει και σιγουρεύει. Τόσο στο σπίτι όσο και στην καντίνα του σχολείου, ξέρουμε ότι μαζί του δεν θα πεινάσουμε. Αυτό που μας προσφέρει το ψωμί, υπογραμμίζεται, φυσικά, από την παρουσία του στο τραπέζι.
Αργότερα, το ψωμί είναι συχνά η πρώτη αγορά που ένα παιδί κάνει μόνο του. Το ψωμί, πολύ νωρίς, ταυτίζεται με την έννοια της ασφάλειας. Αφήνοντας το μωρό να το πιάσει, μαρτυρεί κάποια εμπιστοσύνη η οποία επαναλαμβάνεται μερικά χρόνια μετά με την πρώτη αγορά του. Η παρουσία του ψωμιού είναι η εγγύηση ότι έχουμε χορτάσει. Το σάντουιτς στο σακί- διο, δίνει στο παιδί μία διάσταση αυτονομίας. Το πρώτο γεύμα έξω από το σπίτι, με άλλους και χωρίς τους γονείς, γίνεται συχνά με το ψωμί.
Σε αυτές τις σημαντικές έννοιες, έρχεται να προστεθεί η κεντρική διάσταση του μοιράσματος που υπογραμμίζει τη σχέση του ψωμιού με τον άνθρωπο σε όλη τη ζωή του. Και είναι το μοίρασμα αυτονόητο.Το ψωμί κόβεται για να μπορεί να μοιραστεί εύκολα. Πιο συχνά, τοποθετείται στο τραπέζι και ένα κομμάτι ψωμί δεν δαγκώνεται απ’ ευθείας για να μην ‘’πάει στράφι’’ και να μπορέσουμε πιθανά να το μοιραστούμε ξανά.
Το ψωμί είναι ζωντανό και κινείται με την κοινωνία μέσα στην οποία καταναλώνεται. Ορισμένοι θεωρούν ότι δεν υφίσταται πραγματικό γεύμα χωρίς ψωμί και άλλοι ενδιαφέρονται περισσότερο για την θρεπτική του αξία παρά σαν τροφή αυτή καθ’αυτή. Για αυτούς τους τελευταίους, η παρουσία του ψωμιού στο τραπέζι του παιδιού, υπόκειται σε ένα σύνολο αυστηρών διατροφικών κανόνων που ωθεί ορισμένους γονείς να ζητούν να μην υπάρχει ψωμί στο μεσημεριανό γεύμα του σχολείου όταν υπάρχει ήδη αμυλώδης τροφή στο πιάτο.
Ωστόσο, επιθυμούν να προσφέρεται στο κολατσιό διότι είναι καλύτερο από ένα μπισκότο. Το ψωμί συμβάλλει στην διατροφική και κοινωνική εκμάθηση. Η διατροφή, γενικότερα, και το ψωμί, ειδικότερα, έχουν βοηθήσει και βοηθούν ακόμα γενιές παιδιών να γίνουν ότι είναι…
Το ψωμί είναι πηγή ενέργειας γιατί συνεισφέρει σύνθετους υδατάνθρακες που είναι το ‘’καύσιμο’’ που χρειάζεται ο οργανισμός καθ’όλη τη διάρκεια της ημέρας.
Η κατανάλωση ψωμιού επιτρέπει επίσης τη συμπλήρωση της διατροφής με πρωτείνες φυτικής προέλευσης, με βιταμίνες και ανόργανα στοιχεία. Το ψωμί είναι μέρος των ‘’ουσιωδών’’ της διατροφής.
Η έλλειψη η αμέλεια αυτών των ‘’ουσιωδών’’, οδηγεί στο τσιμπολόγημα, στο περιττό και στη μεγαλύτερη κατανάλωση ζάχαρης και λιπαρών.
Η κατανάλωση του ψωμιού μας επιτρέπει να καθίσουμε γύρω από ένα τραπέζι, να φάμε μαζί, οικογενειακά και είναι προτιμότερο από το να φάμε γρήγορα ένα μπισκότο πηγαίνοντας στο δωμάτιό μας η φεύγοντας για τη δουλειά.
Μη ξεχνάμε τη σημασία του κολατσιού που συχνά θεωρείται ένα όχι απαραίτητο γεύμα από τους γονείς. Είναι μία εξαιρετική σκυτάλη μεταξύ του γεύματος και του δείπνου στο οποίο χρειάζεται να φάμε ψωμί, που είναι φτωχό σε λιπαρά και ζάχαρη, αλλά πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά, χρήσιμα για τον οργανισμό.
Τέλος, το ψωμί είναι ένα εξαίρετο μέσο για να μαθαίνουν τα παιδιά νέες γεύσεις και τρώγοντάς το να αποκτούν μία σχετική αυτονομία.
